وبلاگ

معرفی بیماری پسوریازیس

پسوریازیس یک اختلال مزمن، التهابی و پوسته‌دار است که چرخه زندگی سلول‌های پوستی را به هم می‌زند. این بیماری مزمن است و دوره‌های بهبود و عود در آن دیده می‌شود.

بیماری پسوریازیس ژنتیکی است ولی تمام بیماران سابقه فامیلی مثبت ندارند و ممکن است در هر سنی شروع شود ولی به طور میانگین بیماری پسوریازیس بین 15 تا 50 سالگی آغاز می‌گردد. در صورتی که بیماری زودتر شروع شود، معمولا از شدت بیشتری برخوردار است.

پسوریازیس در چند شکل دیده می‌شود که شایع‌ترین ان پسوریازیس پلاک تایپ است که با ضایعات برجسته پوسته دار، باحدود کاملا مشخص تظاهر می‌کند و ممکن است در هر کجای بدن دیده شود. مناطقی که بیشتر درگیر می‌شوند عبارتند از: آرنج، زانو و باسن.

برای بعضی از افراد پسوریازیس فقط آزار دهنده است اما برای بعضی دیگر این بیماری به خصوص اگر با ورم مفاصل همراه باشد، باعث از کار افتادگی می‌شود.

محرک‌های آن استرس، صدمه به پوست، برخی داروها و عفونت‌ها است. مطالعات نشان داده برخی از عفونت‌ها منجر به تشدید پسوریازیس می‌شوند که شایع‌ترین ان گلو درد چرکی است.

علائم بیماری پسوریازیس

ضایعات برجسته قرمز روی پوست، نقاط کوچک سفید پوسته پوسته شده به رنگ صدف که گاها به همین دلیل این بیماری را با نام صدف می‌شناسند، خارش، سوزش و یا درد نقاطی از پوست، ناخن ضخیم (تغییرات ناخن در تمام انواع پسوریازیس شایع است)، تورم و خشکی مفاصل از جمله علائم پسوریازیس هستند.

درمان پسوریازیس

اگر چه پسوریازیس درمان قطعی ندارد اما با درمان‌های فعلی می‌توان نسبت روزهای خوب را به روزهای بد افزایش داد. روزهای خوب روزهایی است که بیمار مبتلا دارای کمترین لکه‌های پوستی و کمترین خارش و سوزش است.

حفظ بهداشت پوست با حمام گرفتن روزانه و جلوگیری از خشکی پوست شدیدا توصیه می‌شود.

به طور مرتب از مرطوب کننده استفاده شود؛ این کار باعث جلوگیری از تعداد دفعات عود بیماری می‌شود.

بیشتر در معرض آفتاب قرار بگیرید. گاها نیاز به مصرف ترکیبات کورتن موضعی نیز خواهد بود. درموارد شدید داروهای خوراکی نیز تجویز می‌گردد.